مقاله ای دلنشین از نویسنده ای محترم و ناشناس نظرم را جلب کرد که نوشته بود:
«ای کاش یک قانون وجود داشت که در همه دنیا مادرها رهبر باشند»
بلی ای کاش چنین بود ... من هم موافقم...
اما متاسفانه به علت اختلافات فرهنگی، نژادی و قومی و بخصوص تفاوتهای عقیدتی و مذهبی و نیز مرد سالاری در برخی جوامع و همینطور تضادهای سیاسی در دنیا، این آرزو و رویا اگر چه غیر ممکن نیست اما تحقق آن در این مقطع از زمان بسیار مشکل است. اما من بر این باورم که مادران می توانند
سفیران صلح و دوستی
در جهان باشند چون از دیر باز و حتی از بدو خلقت، مادران منشا محبت و مهربانی، همدلی و همزیستی مسالمت آمیز، صلح و دوستی و آرامش بوده اند.
اگر در خانه و خانواده ، فامیل و اقوام و حتی همسایگان اختلافی بوده همیشه مادران با توجه به آن ذات مقدس مادرانگی و عطوفت و مهربانی و محبت ذاتی پیش قدم شده و باعث صلح و آشتی می شدند.
اعتقاد راسخ دارم که مادران نه فقط می توانند سفیران صلح و دوستی در خانه و خانواده و فامیل و کشور باشند بلکه شایستگی آن را دارند که سفیران صلح و دوستی در سراسر جهان باشند.
با ایمان و اعتقادی که به جایگاه مقدس و نقش و توانمندی مادران داریم و با توجه به مشکلاتی که در این برهه از زمان در دنیا شاهد هستیم و نیاز مبرم به صلح ودوستی و آرامش ؛ بنیاد فرهنگی بین المللی مادر در صدد است تا ا‌ولین آیین انتخاب مادران سفیر صلح و دوستی در کشور را برگزار نماید.
در نظر است از هر استان یک مادر نمونه به عنوان مادر سفیر صلح و دوستی آن استان انتخاب شود و نهایتاً از میان 33 مادر نمونه سفیران استانهای کشور، پنج مادر نمونه به عنوان سفیران صلح و دوستی ایران به جهان معرفی گردد.
به امید روزی که در هیچ نقطه جهان شاهد جنگ و خونریزی، تجاوز به دیگر کشورها و همسایگان و تبعیض و اختلاف تحت هیچ شرایطی نباشیم و همه ما انسانها از هر قوم و نژاد و عقیده و مذهب در تمام دنیا با همدلی و همزیستی مسالمت آمیز و در صلح و دوستی و آرامش در کنار هم و برای هم و باهم زندگی کنیم. به امید آن روز...
دعای مادر همیشه همراهتان
غلامرضا محمـّدی
مدیر مسئول و سردبیر مجله پیام مادر